یکی از شایع‌ترین مشکلات امتحان دهندگان آزمون آیلتس در بخش اسپیکینگ این آزمون، به مسئله تسلط(Fluency) مربوط می شود. اساساً تسلط در اسپیکینگ آیلتس به توانایی شما در صحبت کردن روان، واضح و صاف گفته می شود. اسپیکینگ روان نحوه صحبت کردن ای است که در آن با کمترین تلاش همچنان در صحبت هایتان انسجام داشته باشید. به این نکته نیز توجه کنید که منظور از صحبت کردن روان و واضح، الزاماً صحبت کردن سریع نیست.
اما عدم تسلط کافی چه نشانه هایی دارد؟ شناختن این نشانه ها به شما برای موفقیت در آیلتس کمک زیادی می‌کند. نشانه های عدم تسلط کافی در اسپیکینگ آیلتس معمولاً تصحیح مکرر، تردید، مکث طولانی یا تکرار هستند. با جلوگیری از اشتباهات اسپیکینگ شانس خود را برای موفقیت در آیلتس بالا می‌برید. در این مقاله متداول ترین دلایل کاهش نمره شما از Fluecny اسپیکینگ آیلتس را بیان کرده و سپس راه حل هایی برای بهبود هر یک از آنها ارائه می دهیم. همچنین نکاتی در مورد کارهایی که هر روز می توانید انجام دهید خواهیم گفت تا شانس شما برای موفقیت در آیلتس بالا برود.
اولین مشکل و اشتباه از اشتباهات اسپیکینگ آیلتس تلاش بیش از حد برای سریع صحبت کردن است. همانگونه که در مقدمه این مقاله اشاره کردیم تسلط در اسپیکینگ آیلتس به معنی صاف و روان صحبت کردن است که متاسفانه بسیاری این را با سریع صحبت کردن اشتباه می‌گیرند. همین امر یکی از دلایلی است که شانس آنها را برای موفقیت در آیلتس پایین می‌آورد. اگر به صحبت های گویندگان انگلیسی زبان (بومی) در رادیو، تلویزیون و فیلم ها گوش دهید، متوجه می شوید که آنها خیلی سریع صحبت نمی‌کنند. با دقت در نحوه بیان آنها ایده های خوبی در مورد سرعت صحبت کردن به دست خواهید آورد.
اساساً در هر زبانی تلاش برای خیلی سریع صحبت کردن، انسجام را از کلمات میگیرد، چرا که مغز شما به راحتی نمی تواند از دهانتان پیشی بگیرد. حال در نظر بگیرید که در آزمون آیلتس و به زبانی که زبان مادری شما نیست بخواهید چنین کاری کنید، نتیجه پایین آمدن شانس موفقیت در آیلتس است.
راه حل
روی صحبت آرام و یکنواخت متمرکز شوید. به گویندگان بومی گوش دهید و سعی کنید سرعت گفتار آنها را کپی کنید. این کار نه تنها به تسلط شما در اسپیکینگ آیلتس کمک می کند، بلکه به شما فرصت بیشتری می‌دهد تا به ایده‌ها بیندیشید و دستور زبان و واژگان صحیح را بیابید.
اغلب دانشجویان در آزمون آیلتس از اینکه نمی توانند به ایده‌های «خوب» یا «صحیح» فکر کنند شکایت می‌کنند. این مورد نیز یکی از رایج ترین اشتباهات اسپیکینگ آیلتس است. در معیارهای ارزیابی اسپیکینگ آیلتس هیچ اشاره‌ای به «ایده های خوب» نشده است. دقت کنید که اسپیکینگ آیلتس یک آزمون «ایده» یا «هوش» نیست، بلکه یک تست صحبت کردن است. پس تا زمانی که پاسختان به سوالی که از شما پرسیده شده است مرتبط باشد، خوب خواهید بود. برخلاف آزمون ریاضی جواب درست یا غلطی وجود ندارد و فقط توانایی صحبت کردن شما به زبان انگلیسی سنجیده میشود.
راه حل
خیلی نگران کیفیت ایده های خود در گفت‌وگو نباشید و روی کیفیت صحبت کردن تمرکز کنید. در پاسخ به پرسش ها درمورد آنچه که می‌دانید صحبت کنید و اگر چیزی نمی‌دانید از مطرح کردن آن با شخصی که از شما امتحان میگیرد ترسی نداشته باشید.
البته معمولاً در قسمت اول سوالات اسپیکینگ آیلتس مشکلی نخواهید داشت، چرا که مستقیماً در مورد خود شما سوال می شود و بنابراین بدیهی است که برای پاسخ دادن مشکلی نداشته باشید. اما سوالات قسمت دوم سوم که به نوعی با یکدیگر مرتبط هستند تا حدودی کار شما را دشوار خواهند کرد.
این مشکل بیشتر به قسمت دوم سوالات اسپیکینگ آیلتس مربوط میشود. دانشجویان باید حداکثر دو دقیقه در مورد موضوعی که از آنها پرسیده میشود صحبت کنند. قبل از صحبت کردن کارتی مانند کارت زیر به شما نشان داده میشود. در این کارت به یک موضوع کلی اشاره شده است و سپس سه یا چهار مورد وجود دارد که پیشنهاد می شود درباره آنها صحبت کنید.
از دیگر اشتباهات اسپیکینگ آیلتس این است که خیلی ها فکر می‌کنند فقط می‌توانند درباره موارد پیشنهاد شده روی کارت صحبت کنند. فقط دو دقیقه صحبت کردن در مورد سه چیز کوچک کمی دشوار است. بیشتر افراد همچنین چیز دیگری برای صحبت جدا از سه مورد پیشنهاد شده روی کارت آماده نمی‌کنند.
راه حل
شما باید در مورد موضوع کلی که در بالای کارت با آن اشاره شده است صحبت کنید. اما شما آزاد هستید در مورد هر چیزی که در آن موضوع اصلی دوست دارید، صحبت کنید. بنابراین شما می‌توانید:
• موضوع را معرفی کنید
• نظر خود را در مورد موضوع بیان کنید
• در مورد گذشته، حال و آینده موضوع صحبت کنید
• توضیحی در مورد مبحث بدهید
• یک داستان شخصی در مورد موضوع بگویید
با این کار بسیاری از فرصت های دیگر باز میشود و اطمینان حاصل می‌کنید که به اندازه کافی می‌توانید در مورد موضوع اصلی صحبت کنید.
گرامر و واژگان دربرگیرنده‌ی ۵۰% از نمره اسپیکینگ آزمون آیلتس شما هستند. اما فکر کردن و تمرکز بیش از حد روی آنها انسجام صحبت کردن شما را کاهش داده و شانس موفقیت در آیلتس را پایین می‌آورد. اگر بیش از حد به گرامر و واژگان توجه کنید، مکث‌هایتان بیشتر خواهد شد که این مورد نیز از جمله اشتباهات اسپیکینگ آیلتس است. به طور کلی این رویکرد غالباً نتیجه کار استادان سختگیری است که دستور زبان و واژگان را نسبت به مهارت صحبت کردن در اولویت قرار داده‌اند.
راه حل
2 سوال را برای پاسخ دادن انتخاب کرده و پاسخ های خود را به این 2 سوال با کامپیوتر یا موبایل ضبط کنید. به سوال اول با رعایت تمام نکات گرامی پاسخ بدهید. اما برای پاسخ دادن به سوال دوم نیاز به دقت به گرامر نیست، بلکه باید بیشتر به روان صحبت کردن و تسلط خود بر گفت و گو در موقع جواب دادن تمرکز کنید. حال هر دو پاسخ را که ضبط کرده‌اید بشنوید، کدام یک بهتر به نظر می‌رسد؟ در مورد دوم خطاهای بیشتری مرتکب خواهید شد، اما احتمالاً عملکرد کلی شما بسیار بهتر است. اگر این تمرین را بطور منظم انجام دهید، به زودی خواهید آموخت که باید به توانایی زبان خود اعتماد بیشتری داشته باشید و متوجه می‌شوید که تسلط همان چیزی است که واقعاً باید روی آن کار کنید تا شانس شما برای موفقیت در آیلتس بالا برود.
بسیاری از اشتباهات اسپیکینگ آیلتس ناشی از عدم تمرین صحبت کردن تا قبل از آزمون آیلتس است. ممکن است شما از نظر گرامر و واژگان در وضعیت خوبی باشید اما عدم انجام تمرین برای مهارت‌هایی مانند اسپیکینگ و رایتینگ مانع شما در کسب نمره بالا و موفقیت در آیلتس شوند. به ویژه در اسپیکینگ آیلتس که بخش اعظمی از نمره دریافتی شما به تلفظ صحیح و تسلط در صحبت کردن مربوط میشود.
یکی از دلایل دانشجویان برای تمرین نکردن مهارت اسپیکینگ، نداشتن شریک خوب برای تمرین است. برای حل مشکل عدم تمرین کافی راه‌های مختلفی وجود دارد که در ادامه آنها را معرفی خواهیم کرد.
راه حل
اولین راه حل پیشنهادی برای این مشکل، تمرینی است که در راه حل مشکل چهارم به آن اشاره کردیم. راه حل بعدی هم امکان مشارکت آنلاین در این زمینه است. وب سایتهای زیادی وجود دارند که زبان آموزان و متقاضیان آزمون آیلتس در آنها با یکدیگر به تمرین اسپیکینگ می‌پردازند.
شما به صحبت‌های هر کسی با هر زبانی گوش بدهید متوجه صداهایی مانند ‘Umm’ و ‘Ahh’ در صحبت‌های او خواهید شد که این امر طبیعی است. مشکل اینجاست که برخی از دانشجویان برای اینکه صداهایی مانند ‘Umm’ و ‘Ahh’ را در مکالمه آزمون اسپیکینگ آیلتس تولید نکنند، دچار وسواس می‌شوند. نتیجه این است که آنها به طور غیر طبیعی بیش از حد به این مورد فکر می‌کنند، و همین امر یکی از دلایلی است که باعث کاهش تمرکز آنها و عدم تسلط در گفت و گو میشود.
راه حل
بپذیرید که چنین صداهایی بی تردید در حین مکالمه تولید می‌شوند و این کاملا طبیعی و قابل قبول است . لازم نیست نگران باشید. باز هم تمرین راه حل مشکل شماره 4 و توجه به راه حل مشکل شماره 2 می‌تواند به شما در حل این مشکل کمک کند.
آخرین مشکل از مجموعه مشکلات و اشتباهات اسپیکینگ آیلتس داشتن استرس زیاد است. اگر در طول آزمون آیلتس به ویژه اسپیکینگ آیلتس عصبی هستید و استرس دارید، پیشنهاد می‌کنیم برای مسلط شدن و برگشتن به حالت عادی به کسی فکر کنید که در جمع بزرگی
سخنرانی می‌کند، تسلط او چگونه است؟
به نظر می‌رسد دلیل اینکه افراد در طول تست خود عصبی هستند و اظطراب دارند این است که آنها کاملا آماده نیستند.
راه حل
کافی است برای آمادگی در آزمون آیلتس نکات گفته شده در این مقاله و سایر مقالات وب سایت ما را مطالعه کرده و به آنها عمل کنید.